Jak działa silnik motocykla?

A generator motocyklowydziała w taki sam sposób jak silnik samochodu. Thegeneratorskłada się z tłoka, bloku cylindrów i głowicy cylindrów zawierającej mechanizm zaworowy. Kiedy iskra zapala mieszankę paliwowo-powietrzną, powoduje eksplozję, popychając tłok w górę i w dół cylindra. Następnie zawory otwierają się i zamykają, umożliwiając przedostanie się mieszanki paliwa i powietrza do komory spalania. Ruch tłoka w górę i w dół obraca wał korbowy, przekształcając energię tłoka w ruch obrotowy. Skrzynia biegów przenosi siłę obrotową wału korbowego na tylne koła motocykla.

Cylinder

Motocykle mogą mieć 1-6 cylindrów. Przez lata konstrukcja V-twin była wybierana przez inżynierów motocykli w Stanach Zjednoczonych, Europie i Japonii. Nazwa V-twin wzięła się od dwóch cylindrów w kształcie litery V, takich jak pokazany poniżej klasyczny V-twin firmy Harley-Davidson. Zwróć uwagę na 45 stopni w Harley-Davidson V-twin; inni producenci mogą zmieniać ten kąt, aby zredukować wibracje.

V-twin to tylko jeden ze sposobów ułożenia dwóch cylindrów w jednej linii. Jeżeli tłoki mają być ustawione naprzeciw siebie, przy rozmieszczaniu cylindrów należy wybrać konstrukcję odwróconych bliźniaków. Z drugiej strony, w silnikach dwucylindrowych pracujących równolegle, tłoki są umieszczone pionowo obok siebie.

Obecnie najpopularniejszym projektem są cztery cylindry. Taka konstrukcja działa płynniej i osiąga szybsze obroty niż silnik dwucylindrowy. Cztery cylindry można umieścić obok siebie lub ułożyć w kształcie litery V z dwoma cylindrami po każdej stronie kształtu litery V.

Pojemność

Wielkość komory spalania silnika motocykla jest bezpośrednio powiązana z jego mocą wyjściową. Górna granica wynosi około 1500 cm3 (cm sześciennych), a dolna granica wynosi około 50 cm3. Ten ostatni typ silnika, powszechnie stosowany w skuterach (motocyklach), zużywa 2,35 litra na 100 kilometrów i może osiągnąć prędkość maksymalną jedynie 48-56 kilometrów na godzinę.

Ustawienie układu

Zestaw biegów to zestaw biegów, który może doprowadzić motocykl od całkowitego zatrzymania do prędkości podróżnej. Skrzynia biegów w motocyklu ma zwykle 4-6 biegów. Mogą być jednak tylko dwie hulajnogi. Dźwignię zmiany biegów można przesuwać w skrzyni biegów, włączając biegi za pomocą dźwigni zmiany biegów.

Sprzęgło

Zadaniem sprzęgła jest załączanie i odłączanie napędu z wału korbowego silnika do skrzyni biegów. Bez sprzęgła jedynym sposobem na zatrzymanie obracania się kół jest wyłączenie silnika, co jest niepraktyczne w każdym typie pojazdu silnikowego. Sprzęgło to szereg sprężynowych płytek, które po ściśnięciu łączą przekładnię z wałem korbowym. Aby zmienić bieg, motocyklista odłącza skrzynię biegów od wału korbowego za pomocą sprzęgła. Po wybraniu nowego biegu użyj sprzęgła, aby ponownie nawiązać połączenie.

System transmisji

Istnieją trzy podstawowe sposoby przeniesienia mocy silnika na tylne koła motocykla: łańcuch, pasek lub wał. Obecnie najczęściej stosowanym sposobem jest układ zwalniacza głównego łańcucha. W tym systemie zębatka zamontowana na wale wyjściowym (czyli wale w skrzyni biegów) połączona jest z zębatką przymocowaną do tylnego koła motocykla za pomocą metalowego łańcucha. Gdy przerzutka obraca mniejszą przednią zębatkę, przenosi moc wzdłuż łańcucha na większą tylną zębatkę, która następnie obraca tylne koło. Takie układy należy smarować, regulować i regularnie wymieniać ze względu na wydłużenie łańcucha i zużycie zębatki.

Napęd pasowy jest alternatywą dla napędu łańcuchowego. We wczesnych motocyklach często używano pasów, które można było napiąć za pomocą sprężynowych kół pasowych i uchwytów, aby zapewnić przyczepność. Paski mają tendencję do ślizgania się, szczególnie podczas deszczowej pogody, dlatego często nie stosuje się tej metody i zamiast tego stosuje się inne materiały i konstrukcje. Pod koniec lat 80. rozwój materiałów umożliwił wprowadzenie systemu głównego zwalniacza pasa. Dzisiejsze paski są wykonane z gumy z zębami i działają w taki sam sposób, jak metalowe łańcuszki. W przeciwieństwie do łańcuchów metalowych, paski nie wymagają smarowania ani detergentu.

Czasami stosowane są główne zwalniacze wału. System ten przenosi moc na tylne koła poprzez wał napędowy. Napędy wałowe są popularne, ponieważ są wygodne i wymagają mniej konserwacji niż systemy łańcuchowe. Jednakże wał napędowy jest cięższy i czasami może powodować niepożądane wibracje w tylnej części motocykla, zwanej górnym wałem.

Podwozie motocykla

Fotele i akcesoria
Fotele w motocyklach są przeznaczone do przewozu jednego lub dwóch pasażerów. Fotel znajduje się za zbiornikiem paliwa i można go łatwo zdjąć z bagażnika motocyklowego. Niektóre mają małe ładownie pod lub za siedzeniami. Aby uzyskać więcej miejsca do przechowywania i sakwy, zamocuj twardą plastikową skrzynkę lub kaburę po obu stronach tylnego koła lub do tylnej klapy. Duże motocykle mogą nawet ciągnąć małe przyczepy lub wózki boczne. Wózek boczny ma własne koła do podparcia i można go przymocować, aby pomieścić jednego pasażera.


Podwozie motocykla składa się z ramy, układu zawieszenia, kół i hamulców. Każdy komponent został krótko opisany poniżej.

Rama

Motocykle mają ramy wykonane ze stali, aluminium lub stopu. Większość ram składa się z pustych rur, które służą jako szkielet do montażu elementów, takich jak skrzynia biegów i silnik. Rama wyrównuje również koła, aby zachować kontrolę nad motocyklem.

Zawieszenie

Rama stanowi jednocześnie podporę dla układu zawieszenia, czyli zestawu sprężyn i amortyzatorów, które pomagają utrzymać koła w kontakcie z drogą oraz stanowią bufor przed nierównościami i nierównościami. Konstrukcja wahacza jest najczęstszym rozwiązaniem dla urządzeń tylnego zawieszenia. Na jednym końcu wahacz steruje tylną osią. Drugi koniec jest przymocowany do ramy za pomocą śruby obrotowej wahacza. Amortyzator wystaje w górę od śruby obrotowej wahacza i mocuje się do górnej części ramy bezpośrednio pod siedzeniem. Przednie koło i wał zamontowane są na widełkach rozporowych z wewnętrznymi amortyzatorami i sprężynami wewnętrznymi lub zewnętrznymi.

Koło

Koła motocykli mają zwykle felgi aluminiowe lub stalowe ze szprychami, chociaż niektóre modele wprowadzone w latach 70. XX wieku oferują koła ze staliwa. Koła ze staliwa pozwalają na zastosowanie w motocyklu opon bezdętkowych, co oznacza, że ​​nie ma on dętki utrzymującej sprężone powietrze, w przeciwieństwie do tradycyjnych opon pneumatycznych. Powietrze utrzymuje się pomiędzy felgą a oponą, a uszczelniona przestrzeń utworzona pomiędzy felgą a oponą utrzymuje ciśnienie wewnętrzne.

Opony bezdętkowe są mniej podatne na pęknięcie niż opony z dętkami, ale na nierównych drogach mogą wystąpić problemy, ponieważ małe zakręty na obręczy mogą prowadzić do utraty powietrza. Różne konstrukcje opon mogą spełniać wymagania różnych warunków terenowych i drogowych. Na przykład opony do motocykli szosowych mają głęboki bieżnik z guzkami, który zapewnia maksymalną przyczepność do brudu i cząstek. Opony do motocykli turystycznych są wykonane z twardej gumy i zwykle zapewniają mniejszą przyczepność, ale są trwalsze. Pomimo małej powierzchni opony sportowe i wyścigowe (zwykle opony radialne z opaskami drucianymi) zapewniają niesamowitą przyczepność.

Hamulec

Motocykle posiadają hamulce zarówno na przednich, jak i tylnych kołach. Motocyklista używa rączki znajdującej się na prawej kierownicy do uruchomienia hamulca przedniego oraz prawego pedału do uruchomienia hamulca tylnego. Hamulce bębnowe były powszechnie stosowane przed latami 70. XX wieku, ale obecnie większość motocykli korzysta z hamulców tarczowych. Hamulec tarczowy składa się ze stalowej tarczy połączonej z kanapką pomiędzy kołem a klockiem hamulcowym. Kiedy motocyklista zaciąga hamulec, układ hydrauliczny sterowany przez przewód hamulcowy powoduje, że klocki hamulcowe ściskają boki tarczy. Tarcie powoduje spowolnienie lub zatrzymanie tarczy hamulcowej i dołączonych do niej kół. Klocki hamulcowe należy regularnie wymieniać, ponieważ wielokrotne używanie powoduje zużycie ich powierzchni.